اختلال پانیک یا حمله هراس چیست؟ علائم و علل آن

این اختلال یکی از اختلالات اضطرابی است که در آن شخص بطور غیرمنتظره دچار ترس و تپش قلب شدید، بدون وجود سابقه‌ای از بیماری‌های قلبی میشود.


در زمان تجربه حمله پانیک یا اختلال هراس، که معمولاً این حمله در طول ۱۰ دقیقه به اوج خود میرسد، شخص فکر می‌کند نکند دیوانه بشود یا سکته کند و بمیرد، همچنین این اختلال سبب دستپاچگی و ترس شدید بیمار میشود و معمولاً سبب میشود که بیمار انواع بررسی‌های تخصصی و انواع آزمایشات پزشکی را انجام دهد و در پایان مشاهده میشود شخص هیچگونه بیماری قلبی یا مشکل جسمانی خاصی ندارد.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!


علایم و نشانه‌های اختلال پانیک یا حمله هراس

تپش قلب (افزایش ضربان قلب)

عرق کردن (تعرق زیاد)

حس سرگیجه (سرچرخی)

حس کوتاه شدن تنفس (تنگی نفس)

حس ناراحتی یا درد در قفسه سینه (صدر)

حس لرزیدن

دلبدی (دل بهم خوردگی) یا حس ناراحتی در شکم

حس خفه شدن

ترس از مردن

سوزنک سوزنک شدن اعضای بدن (پاراستیزیا)

ترس از دست دادن کنترل یا ترس از دست دادن هشیاری/ درایت

حس واقعیت زدودگی (این که فرد فکر کند قادر به تجربه واقعیت پیرامون خویش نیست) و حس شخصیت باختگی (فرد فکر میکند از شخصیت خویش جداشده و خویش واقعی نیست)

حس سردی یا داغ شدن بدن


این حمله‌ها در چه افرادی بیش‌تر است؟

- معمولاً شخص طی یک ماه بیش از ۲ دفعه دچار این حمله‌های غیرمنتظره میشود. اختلال هراس معمولاً زمینه ژنتیکی دارد. از دست دادن والدین در سنین بچگی هم شخص را مستعد این اختلال میکند. سن بروز اختلال پانیک معمولاً ۳۰- ۲۵ و ۵۰- ۴۵ سالگی است. حمله‌های ناگهانی گاهی سبب میشود شخص به اطرافیان وابسته شود که اگر اتفاقی افتاد، کسی کنارش باشد تا نجاتش دهد.


دلایل اختلال پانیک یا حمله هراس

استرس مزمن

استرس حاد (مثل حوادث ترومایی و اسیب زننده)

استرس حاد

اسیب ریوی (نفس تنگی)

ورزش شدید

استفاده بی اندازه کافئین

بیماری‌ها

تغییر غیرمنتظره محیط زندگی


دلایل دیگر:

بسیاری از علایم رایج حمله پانیک میتواند در برخی از شرایط بدن دیگر رخ دهد. برخی از دارو‌ها یا محرک ها- مثل رژیم‌های غذایی و الکل- همچنین میتواند سبب علایم حملات پانیک شود.


بیماری پانیک و وحشت زندگی

درمان پانیک باید با استفاده از درمان دارویی و درمان شناختی انجام گیرد. در درمانی دارویی با استفاده بعضی دارو‌های آرامبخش از بروز حمله جلوگیری میکنند. ولی در درمان روانشناسی شخص تا حد زیادی از ترس هایش آگاهی پیدا نموده و با آن‌ها روبرو میشود. این نوع درمان که مبتنی بر اگاهی شناخته میشود، در علاج انواع فوبیا و دیگر اختلال‌های اضطرابی کاربرد زیادی دارد.



در درمان مبتنی بر اگاهی با قرار دادن عامدانه شخص در موقعیت‌های ترسناک، عوامل ترس آور را ضعیف‌تر میکنند. در پایان شخص درمی یابد که بسیاری از تصورات و ترس‌هایی که داشته بی مورد بوده و یا تا آن حد وحشتناک نبوده اند. دیگر شیوه‌های درمان عبارتند از:



* درمان به شیوه افشا

* درمان دارویی

* شبیه سازی پانیک و واکنش به ترس

* درمان طبق درمان جمعی اشخاص مبتلا به پانیک

* کنترل رژیم درمانی و کاهش مواد محرک مانند کافئین

* کاهش استفاده دخانیات و مخدر‌ها

* تمرین‌های ریلکسیشن

* افزایش ارتباط با خانواده

* افزایش میزان فعالیت بدنی به بیش از ۳ بار در روز به مدت حداقل ۱۰ دقیقه

* خواب کافی و آرام     منبع:بیتوته

منبع: پارسینه

کلیدواژه: اختلال پانیک حمله هراس روانشناسی

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.parsine.com دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «پارسینه» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۲۵۱۵۴۴۹۶ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

بیماری ترانه علیدوستی چیست؟ / همه چیز درباره سندرم «درِس»

آفتاب‌‌نیوز :

حتی پس از بهبودی، برخی از افراد ممکن است از پیامد‌های طولانی مدت سندرم درِس DRESS رنج ببرند، از جمله آسیب دائمی به اندام‌ها و ایجاد اختلالات خودایمنی...

بثورات دارویی همراه با ائوزینوفیلی و علائم سیستمیک یا سندرم DRESS یک واکنش حساسیت شدید به برخی از انواع دارو‌ها به شمار می‌رود. علائم این بیماری شامل تورم پوستی، تب، ناهنجاری‌های خونی و درگیری اندام‌های مختلف است.

متخصصین این آلرژی نادر دارویی را به طور بالقوه تهدید کننده زندگی می‌دانند که به دنبال واکنش بیش از حد سیستم ایمنی بدن به برخی دارو‌ها رخ می‌دهد. علائم ممکن است هفته‌ها پس از شروع داروی مشکل زا توسط فرد تظاهر یابند. درمان اغلب شامل قطع دارو‌های مشکوک و استفاده از دارو‌های تعدیل کننده سیستم ایمنی به منظور کاهش علائم است.

سندرم دِرِس

سندرم DRESS که تحت عنوان سندرم ازدیاد حساسیت القا شده به وسیله دارو (DIHS) یا سندرم حساسیت به دارو نیز شناخته می‌شود، یک واکنش شدید به تعدادی از دارو‌های تجویزی است. متخصصین سندرم DRESS را در قالب یک واکنش ازدیاد حساسیت نوع ۴ طبقه بندی می‌کنند. این واکنش دارویی جدی، پوست و سایر اندام‌ها را تحت تاثیر قرار می‌دهد و میزان مرگ و میر آن تا ۱۰ ٪ گزارش شده است.

بر اساس گزارش هیئت آمریکایی استئوپاتیک پوست، بروز کلی سندرم DRESS غیرمعمول است و ریسک ابتلا از ۱ در هر ۱۰۰۰ تا ۱ در هر ۱۰۰۰۰ نفر پس از قرار گرفتن در معرض دارو‌های محرک متغیر است. این بیماری معمولا ظرف ۲ تا ۶ هفته پس از اولین مواجهه فرد با دارو رخ می‌دهد و باعث ایجاد ویژگی‌های مشخص و در عین حال متغیری می‌شود که بر پوست و اندام‌های متعدد تاثیر می‌گذارند.

سندرم «درِس» چرا ایجاد و چگونه درمان می‌شود، عوارض ماندگار آن کدام‌هاست؟ (عصرایران)

علل

سندرم DRESS به دلیل واکنش بیش از حد سیستم ایمنی رخ می‌دهد که شامل فعال شدن سلول‌های T سیستم ایمنی و آزاد شدن سیتوکین‌ها است. با استناد به مقاله‌ای که از طریق وب سایت کتابخانه ملی پزشکی آمریکا قابل دسترسی است، دارو‌های رایج مرتبط با این سندرم عبارت اند از:

- دارو‌های ضد تشنج

- دارو‌های ضد ویروس

- آنتی بیوتیک‌ها

- آلوپورینول

- مگزیلتین

- تثبیت کننده‌های خلق و خو و دارو‌های ضد افسردگی

- عوامل بیولوژیک

شواهد همچنین حاکی از آن است که عوامل دیگری نیز در این امر نقش دارند:

- استعداد ژنتیکی برای ابتلا به سندرم DRESS

- ناتوانی کبد در متابولیسم برخی دارو‌ها

فعال شدن مجدد برخی ویروس‌ها مانند ویروس اپشتین-بار (EBV) یا هرپس ویروس انسانی ۶ (HHV ۶)

علائم

برخی از افراد ممکن است به سندرم DRESS به عنوان یک واکنش چند سیستمی نگاه کنند. این موضوع بدین واقعیت اشاره دارد که بیماری مذکور می‌تواند علائم مختلفی به همراه داشته باشد. هرچند بیماران ممکن است علائم متفاوتی را تجربه کنند، نام DRESS از مشخصه تعداد ائوزینوفیل‌های بالا، معروف به ائوزینوفیلی، و علائمی که معمولا در بدن ظاهر می‌شوند، گرفته شده است.

علائم معمول سندرم DRESS عبارت اند از:

- تب

- بثورات پوستی یا جوش

- ائوزینوفیلی

- لنفوسیتوز آتیپیک

- تورم غدد لنفاوی

التهاب اندام‌های داخلی

تشخیص

سندرم DRESS می‌تواند با علائم مختلف تظاهر یابد که آن را مشابه بیماری‌های دیگر از جمله سلولیت، هپاتیت ویروسی و لوپوس اریتماتوز سیستمیک می‌سازد. به همین دلیل این بیماری با احتمال بالا برای تشخیص اشتباه رو به رو است.

به منظور تشخیص سندرم DRESS، فرد باید معیار‌های زیر را داشته باشد:

- سابقه بستری شدن در بیمارستان

- راش حاد

- واکنشی که احتمالا مرتبط با دارو است

علاوه بر این، سه مورد از چهار فاکتور زیر نیز باید وجود داشته باشند:

- تب بالاتر از ۳۸ درجه سانتیگراد

- بزرگ شدن غدد لنفاوی حداقل در دو محل

- درگیری حداقل یک اندام داخلی

- ناهنجاری در شمارش سلول‌های خونی

در این میان محققان ژاپنی نیز مجموعه‌ای از معیار‌ها را پیشنهاد کرده اند که مشابه هستند، اما شامل فاکتور خاص فعال سازی مجدد HHV ۶ هم می‌شود.

سندرم «درِس» چرا ایجاد و چگونه درمان می‌شود، عوارض ماندگار آن کدام‌هاست؟ (عصرایران)

درمان

تشخیص زودهنگام و قطع فوری دارو از مهمترین عوامل در درمان این بیماری به شمار می‌روند. این رویکرد ممکن است برای رفع علائم و هرگونه ناهنجاری خونی و همچنین جلوگیری از پیشرفت بیماری کافی باشد.

پس از این مرحله، درمان عمدتا حمایتی است و شامل مدیریت و تسکین علائم می‌شود. گزینه‌های مطرح می‌توانند متشکل از جایگزینی مایعات، تنظیم دما، تغذیه مناسب، مراقبت از زخم و کنترل عفونت باشند. سایر اقدامات حمایتی هم به اندام‌های آسیب دیده بستگی دارند.

کورتیکواستروئید‌های سیستمیک پرکاربردترین درمان برای این بیماری هستند. با این حال، هنوز هیچ اتفاق نظری در مورد دوز ایده آل، زمان و مسیر تجویز وجود ندارد. یک مطالعه در سال ۲۰۱۴ که از طریق سری مجلات انتشارات جان وایلی و پسران قابل دسترسی است، نشان داد که کورتیکواستروئید‌های سیستمیک می‌توانند به طور موثر در مراحل اولیه بیماری اقدام به مدیریت آن کنند.

علاوه بر این در مطالعه‌ای دیگر از ناشر بریتانیایی بایومد مرکزی در سال ۲۰۱۸ مشخص شد که ترکیبی از پالس تراپی کورتیکواستروئیدی و کورتیکواستروئید‌های خوراکی، یک درمان موثر برای بیماری محسوب می‌شود.

سایر درمان‌های موثر عبارت اند از:

- سرکوب کننده‌های سیستم ایمنی مانند سیکلوسپورین

- کورتیکواستروئید‌های موضعی برای تسکین بثورات پوستی

- ایمونوگلوبولین داخل وریدی

پلاسمافرزیس

عوارض

حتی پس از بهبودی، برخی از افراد ممکن است از پیامد‌های طولانی مدت سندرم DRESS رنج ببرند، از جمله آسیب دائمی به اندام‌ها و ایجاد اختلالات خودایمنی.

یک نظرسنجی در سال ۲۰۱۵ نشان داد که اکثر افرادی که از سندرم DRESS بهبود یافته اند به بیماری‌های جدیدی مبتلا شده اند. بر اساس پژوهشی دیگر در سال ۲۰۱۷، بیماری‌های تیروئید مانند بیماری هاشیموتو، بیماری گریو، و تیروئیدیت بدون درد از جمله شایع‌ترین عوارض طولانی مدت سندرم DRESS هستند.

آسیب اندام ناشی از سندرم DRESS نیز با عوارض طولانی مدت همراه است. افرادی که آسیب شدید کبدی دارند، ممکن است به پیوند کبد نیاز داشته باشند. علاوه بر این افرادی که بیماری کلیوی زمینه‌ای دارند نیز ممکن است به همودیالیز طولانی مدت نیاز داشته باشند.

بیماری‌های عفونی یکی دیگر از عوارض شایع مرتبط با سندرم DRESS هستند. مطالعه‌ای در سال ۲۰۱۳ نشان داد افرادی که تحت درمان با کورتیکواستروئید قرار گرفته اند، ممکن است در معرض خطر ابتلا به بیماری‌های عفونی مانند هرپس و ذات الریه باشند.

تمامی این مطالعات از طریق کتابخانه ملی پزشکی آمریکا در اختیار علاقه‌مندان قرار گرفته اند.

منبع: عصرایران